სტატისტიკის მიხედვით, მამაკაცებში რეპროდუქციული პოტენციალი უფრო დიდხანს გრძელდება, ვიდრე ქალებში. 65 წელზე მეტი ასაკის ძლიერი სქესის წარმომადგენელთა მეოთხედს მაინც არ აქვს შემცირებული პოტენცია. ლიბიდოს დაქვეითება 40 წლის შემდეგ უფრო ასოცირდება თანმხლები დაავადებების გამოვლენასთან, რომლებიც გავლენას ახდენენ როგორც მთლიან ჯანმრთელობაზე, ასევე სოციალურ მიზეზებზე. ხანდაზმულთა ასექსუალურობისა და კულტურული ტაბუების სოციალური აღქმა ასევე თამაშობს როლს ამ პროცესში.
შვიდი ასაკის კაცი
20 წლის ასაკიდან მამაკაცის ორგანიზმში ეტაპობრივად იწყებს კლებას ტესტოსტერონის, მთავარი „მამრობითი" ჰორმონის დონე. ეს შეიძლება გამოვლინდეს სექსუალური ლტოლვის დაქვეითების, პოტენციის შესუსტებისა და ერექციის სახით.
პირობითად შესაძლებელია ძლიერი სქესის თითოეული წარმომადგენლის ცხოვრებაში 7 პერიოდის გამოყოფა:
| სიცოცხლის პერიოდი, წლები | ორგაზმის საშუალო რაოდენობა კვირაში | პერიოდის მახასიათებლები |
|---|---|---|
| 15-20 | 3 | ამ დროს ტესტოსტერონის დონე პიკს აღწევს. ეაკულაციის შემდეგ ხდება ძალების სწრაფი აღდგენა |
| 20-30 | 3 | ტესტოსტერონის დონე თითქმის იგივეა, მაგრამ ორგაზმის სიხშირე შეიძლება დამოკიდებული იყოს ისეთ ფაქტორებზე, როგორიცაა მუდმივი პარტნიორის არსებობა. მამაკაცი ხდება უფრო თავშეკავებული და შეუძლია აკონტროლოს სქესობრივი აქტის ხანგრძლივობა |
| 30-40 | 3-ზე ნაკლები | ტესტოსტერონის დონე ყოველწლიურად 1%-ით იკლებს |
| 40-50 | 2 | ბევრი მამაკაცი აკონტროლებს თავს საწოლში და, შესაბამისად, ამ ასაკში ისინი დახელოვნებული საყვარლები ხდებიან. |
| 50-60 | 1. 75 | მამაკაცების არაუმეტეს 7% კარგავს პოტენციას, უმეტესობას შეუძლია პარტნიორის დაკმაყოფილება სხვა გზით |
| 60-70 წწ | ერთი | სექსუალური აქტების რაოდენობა ძირითადად იმიტომ მცირდება, რომ მამაკაცი თავად გადაწყვეტს მათზე უარის თქმას. ერექციული დისფუნქცია აღენიშნება დაახლოებით 20%-ს, მაგრამ ზოგიერთს შეუძლია სქესობრივი აქტი დღეში 2-ჯერ. |
| 70-80 წწ | 1-ზე ნაკლები | მამაკაცების უმეტესობაში ჯანმრთელობა ამ პერიოდში საგრძნობლად უარესდება, რის შედეგადაც მცირდება სექსუალური აქტივობა. დაახლოებით 70%-ს შეუძლია სქესობრივი კავშირი მასტიმულირებელი საშუალებების გამოყენების გარეშე |
მამაკაცის სქესობრივი ფუნქციის ასაკთან დაკავშირებული შესუსტების პროცესი რადიკალურად განსხვავდება ქალებისგან და მათი მშობიარობის უნარი არ შემოიფარგლება რაიმე დროის ჩარჩოებით, როგორც ეს ხდება პოსტმენოპაუზის პერიოდში. სპერმის გამომუშავება მცირდება 40 წლის შემდეგ, მაგრამ 80 წლის შემდეგაც კი მამაკაცს შეუძლია პოტენციის შენარჩუნება.
სტატისტიკის მიხედვით, მამაკაცების უმეტესობაში ტესტოსტერონის სინთეზის მკვეთრი დაქვეითება იწყება 55-60 წლის ასაკში. ეს პერიოდი შეიძლება ჩაითვალოს „საზღვრად", რის შემდეგაც საშუალო მამაკაცს ეწყება პოტენციის პრობლემები.
ასაკობრივი ცვლილებები
55 წელზე უფროსი ასაკის მამაკაცებში აღინიშნება შემდეგი ცვლილებები სექსუალურ ცხოვრებაში:
- მამაკაცების დაახლოებით 5%-ს აქვს ქალებში მენოპაუზის მსგავსი სიმპტომები: ზოგადი სისუსტე, დაღლილობა, ლიბიდოს დაქვეითება სრულ იმპოტენციამდე, გაღიზიანებადობა, ცუდი კონცენტრაცია. ეს მოვლენები დაკავშირებულია სქესობრივი ჰორმონების წარმოების შემცირებასთან.
- ერექციისა და პენისის უფრო ძლიერი სტიმულაციის მიღწევას უფრო მეტი დრო სჭირდება (მამაკაცების 70%-ში).
- ერექციის სიმძიმე მცირდება (66%-ში).
- სათესლე ჯირკვლები პერინეუმში იზრდება მხოლოდ ნახევრად და უფრო ნელა, ვიდრე ახალგაზრდა ასაკში.
- სპერმის მოცულობის შემცირება.
- მცირდება სექსის მოთხოვნილება, ხანგრძლივდება პერიოდი ეაკულაციას შორის.
- აგზნების დროს კუნთების ტონუსი იკლებს, რაც ასევე დამახასიათებელია მთლიანად ორგანიზმისთვის.
- ბევრი მამაკაცისთვის სქესობრივი კავშირი არ სრულდება ეაკულაციით (62%), რაც იწვევს ფსიქოლოგიურ პრობლემებს, რადგან სექსუალური პარტნიორი იწყებს ეჭვს მამაკაცის შესაძლებლობებში.
- სქესობრივი აქტის დაწყებამდე ერექცია ხდება არასრული. ქვედა კავერნოზული სხეული და პენისის თავი ნაკლებად იძაბება, ვიდრე ახალგაზრდობაში. რბილი თავი არის ერთგვარი დამცავი მექანიზმი, რომელიც ხელს უშლის ქალის სასქესო ორგანოების დაზიანებას მათი ელასტიურობის დაქვეითების გამო.
უარესდება სპერმის ხარისხიც, იზრდება ეაკულატში შემთხვევითი გენეტიკური მუტაციების რისკი, რაც ქალის დაორსულებისას იწვევს აუტიზმით, შიზოფრენიით და სხვა პათოლოგიებით დაავადებული ბავშვების დაბადებას.
სამედიცინო კვლევის მიხედვით წყვილებს შორის, რომლებიც IVF-ს უტარებენ, 50 წლის შემდეგ ჩასახვის ალბათობა წელიწადში 11%-ით მცირდება.
ზოგიერთ მამაკაცს, რომლებმაც არ იციან ზოგადი და სექსუალური ასაკთან დაკავშირებული ცვლილებები, უვითარდებათ სექსუალური შფოთვა. სტატისტიკის მიხედვით, მამაკაცების 44%-ს ამ მიზეზით აქვს პრობლემები პარტნიორთან ურთიერთობაში.
შემდეგი სომატური დაავადებები ყველაზე მნიშვნელოვნად მოქმედებს მამაკაცებში პოტენციის შენარჩუნების უნარზე:
- ჰიპერტენზია (პაციენტთა 29%);
- გულ-სისხლძარღვთა სხვა პათოლოგიები (შემთხვევების 55%);
- სიმსუქნე (24%);
- დიაბეტი;
- სახსრების ქრონიკული ანთება, რევმატოიდული ართრიტი;
- ინსულტი;
- ავთვისებიანი სიმსივნეები;
- თირკმლის დაავადება;
- ზურგის ტვინის დაზიანება;
- სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციები (ამ პათოლოგიების გავრცელება განპირობებულია იმით, რომ მამაკაცები საჭიროდ არ თვლიან პრეზერვატივის გამოყენებას პარტნიორში ორსულობის რისკის შემცირების გამო).
ზოგიერთი ზემოაღნიშნული დაავადების (ართრიტი, ჰიპერტენზია და სხვა გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები) სამკურნალოდ გამოყენებული პრეპარატები უარყოფითად მოქმედებს სექსუალურ ფუნქციებზე. კვლევების მიხედვით, პაციენტების დაახლოებით 40% უჩივის წამლების გვერდითი ეფექტების გამო პოტენციის დაქვეითებას.
ამ ასაკში ხშირია პროსტატის ოპერაციებიც, რაც იწვევს ერექციის უნარის დაკარგვას და ეაკულაციას. თუმცა, სარეაბილიტაციო პროცედურების გამოყენებისას ასეთ პაციენტებს შეუძლიათ სრული სექსუალური ფუნქციის აღდგენა.
ხანდაზმულებს უხერხულია ექიმთან მისვლა სექსუალურ პრობლემებზე, რადგან საზოგადოებაში არსებობს მოსაზრება, რომ 60 წელს გადაცილებული სექსუალობა შეუსაბამო და სამარცხვინოც კი არის. თუმცა, ცხოვრების ამ პერიოდში რეგულარულ სექსუალურ აქტივობას ჯანმრთელობის სარგებელი მოაქვს:
- აუმჯობესებს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მუშაობას;
- ტკივილის მგრძნობელობა მცირდება;
- აუმჯობესებს ჩონჩხის კუნთების ტონუსს;
- გაიზარდა თვითშეფასება;
- შფოთვის დონე იკლებს.
არსებობს კავშირი ასწლოვანებში გაზრდილ ხანგრძლივობასა და სექსუალურ აქტივობას შორის.
აქვს თუ არა საზღვარი მამაკაცის სექსუალობას?
მსოფლიოში ყველაზე ხანდაზმული მამა, გინესის რეკორდების წიგნის მიხედვით, ინდოელი რამაჯიტ რაღავია, რომელმაც შვილი 96 წლის ასაკში გააჩინა. თუმცა, თანამედროვე საზოგადოებაში არსებობს სტერეოტიპი, რომ სექსუალური სიხარული ნორმაა მხოლოდ ახალგაზრდა თაობისთვის.
1995 წელს 106 ქვეყანაში ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ მამაკაცების 70% სიბერეში რჩება სექსუალურად აქტიური. 60 წელზე უფროსი ასაკის მამაკაცები და ქალები განიცდიან რომანტიკულ და სექსუალურ შეგრძნებებს ისევე, როგორც ახალგაზრდობაში, მაგრამ ცდილობენ დათრგუნონ ისინი საზოგადოების ხელმძღვანელობით.
აშშ-სა და ევროპის ქვეყნებში შეგროვებული არსებული სტატისტიკა, რომელიც ადასტურებს ხანდაზმულთა სრული სექსუალური ცხოვრების უნარს:
- მამაკაცების 75% რეგულარულად სტუმრობს აზრებს სექსზე;
- 65-97 წლის ადამიანებში მამაკაცების 52%-ს აქვს სექსი თვეში საშუალოდ 2, 5-ჯერ;
- უმეტესობა ამჯობინებს ამის გაკეთებას 2-ჯერ უფრო ხშირად;
- მამაკაცების 80% განიცდის ორგაზმს;
- გამოკითხულთა 16%-ს აქვს სექსი კვირაში ერთხელ;
- სექსუალურად აქტიური 10-დან 9-ს სექსუალური პარტნიორი მიმზიდველად თვლის;
- დაქორწინებული წყვილების 2/3 აგრძელებს ექსპერიმენტებს სექსში;
- 65 წელზე უფროსი მამაკაცები მასტურბირებენ საშუალოდ თვეში 5-ჯერ;
- 80 წელს გადაცილებულ მამაკაცთა 60%-ზე ნაკლებს არ ჰყავს სექსუალური პარტნიორი;
- 90-95 წლის ასაკში სექსუალურად აქტიური რჩება გამოკითხულთა 11%.
ამრიგად, მამაკაცებისთვის არ არსებობს მძიმე ასაკობრივი შეზღუდვები პოტენციის შენარჩუნების თვალსაზრისით. სექსუალური ნორმები ინდივიდუალურია და უფრო მეტადაა დამოკიდებული ზოგად ფიზიკურ მდგომარეობაზე სიბერეში.
რეკომენდაციები სექსუალური დღეგრძელობის შესანარჩუნებლად
კარგი პოტენციის შესანარჩუნებლად სიბერემდე უნდა დაიცვან შემდეგი რეკომენდაციები:
- გქონდეთ რეგულარული სექსუალური ცხოვრება. ეს არის მამაკაცის სექსუალობის მთავარი ფაქტორი.
- დაიცავით სათანადო კვება, გამოიყენეთ ერექციის სტიმულირებადი საკვები: მწვანილი (ოხრახუში, კამა, ნიახური), თაფლი, ბროწეული, თევზი და სხვა.
- უარი თქვით ალკოჰოლზე და მოწევაზე. მეცნიერულად დამტკიცებულია, რომ ცუდი ჩვევები მამაკაცებში პოტენციას ამცირებს.
- ზოგადი ფიზიკური ჯანმრთელობის განმტკიცება, აქტიური ცხოვრების წესი. კუნთების ზოგადი ტონუსი აუმჯობესებს სისხლის მიმოქცევას, მათ შორის სასქესო ორგანოებში. ამავდროულად, თავიდან უნდა იქნას აცილებული მძიმე ფიზიკური დატვირთვა, რაც იწვევს სხეულის ზოგად გადაღლას და პოტენციის გაუარესებას.